Ενδοοικογενειακή βία υφίσταται σε όλα τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα. Η βία ασκείται ψυχολογικά, σωματικά και σεξουαλικά. Η βία ανάμεσα στο ζευγάρι ξεκινά από καυγάδες, καυγάδες με βαριές λέξεις, συνεχίζεται με το πέταγμα ή το σπάσιμο αντικειμένων, επαναλαμβάνεται κάθε φορά κάνοντας βήματα με αποτέλεσμα τους ξυλοδαρμούς.
Αφού χαθούν η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση, σκοπός είναι η αλληλοεξόντωση. Ο θύτης με τη βία που ασκεί έχει σκοπό να μειώσει το θύμα, να το κάνει να νιώσει ενοχές, ανικανότητα και ντροπή. Αυτό επιτυγχάνεται με βρισιές, με τον εξευτελισμό, την αμφισβήτηση μπροστά στους άλλους, την αποκοπή από συγγενείς, γονείς, φίλους, αλλά και με τον έλεγχο σε κάθε δραστηριότητα. Οι κυριότεροι λόγοι της βίας είναι η ζήλια, ο θυμός και η προσπάθεια άσκησης εξουσίας.
Σε αρκετές περιπτώσεις, τέτοιου τύπου διενέξεις οδηγούν στη γονική αποξένωση, γιατί ο καθένας προσπαθεί να στρέψει τα παιδιά εναντίον του άλλου. Το μεγαλύτερο ποσοστό θυμάτων είναι γυναίκες. Ωστόσο, ένας αξιοσημείωτος αριθμός είναι με θύματα άντρες. Σε πολλές χώρες, όπως για παράδειγμα η Κύπρος, το 20% των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας έχει θύματα άντρες, ενώ για την Ελλάδα δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία.
Κάποιοι ανέχονται την βία, ενώ άλλοι καταφεύγουν σε βίαιη άμυνα. Ο πιο σοβαρός λόγος όπου οι άντρες θύματα δεν καταγγέλλουν τα περιστατικά βίας είναι γιατί νιώθουν ντροπή και πιστεύουν ότι θα γελοιοποιηθούν, ενώ σχεδόν όλοι το καταγγέλλουν ύστερα από τον χωρισμό.
Στα περισσότερα περιστατικά βίας ο ρόλος του θύτη και του θύματος διακρίνεται με μια σχετική ευκολία. Αντίθετα, στη ενδοοικογενειακή βία αυτό δεν ισχύει πάντα. Η βαθμιαία κλιμάκωση της βίας και από τις δύο πλευρές έχει ως αποτέλεσμα, όταν ο καυγάς λήξει, σπάνια τα τραύματα να μαρτυρούν ποιος ήταν αυτός που επιτέθηκε και ποιος αυτός που απάντησε με βία στην αρχική επίθεση. Έτσι συχνά ο ρόλος του θύτη και του θύματος είναι δύσκολο α διακριθεί.
Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια των ψυχολόγων, των συμβούλων γάμων και της Πολιτείας, που προσφάτως κατάργησε τα έξοδα για την δικαστική δαπάνη.
Ωστόσο, αναφερόμενοι σε ενδοοικογενειακή βία, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σκοτεινός αριθμός της εγκληματικότητας σε αυτά τα περιστατικά είναι πολύ μεγάλος και ότι τα εγκλήματα που καταγγέλλονται και φτάνουν στις δικαστικές αρχές είναι πολύ λιγότερα από αυτά που στην πραγματικότητα συμβαίνουν, κάνοντας οποιαδήποτε τοποθέτηση και μεριμνά αρκετά δύσκολες στο να βοηθήσουν στην εξάλειψή τους.
Ο Νικόλαος Πελεκάσης εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε θέματα ομαδικής και ατομικής ασφάλειας και υπηρέτησε σε μυστικές υπηρεσίες.
Ενδοοικογενειακή βία με θύματα και άντρες.
Ντετέκτιβ Πελεκάσης Νίκος.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αρ. φύλλου 399
13 Απριλίου 2012
Από τον Ντετέκτιβ Νικόλαο Πελεκάση.
