Νεανική παραβατικότητα στα χρόνια της κρίσης. Μία συνέντευξη του ντετέκτιβ Πελεκάση Νίκου στην εφημερίδα “Δημοκρατία”.
Αρκετές φορές έχω κληθεί από γονείς να ερευνήσω παραβατικές συμπεριφορές των ανήλικων παιδιών τους, να ελέγξω δραστηριότητες κατά την απουσία τους από το σπίτι ή τη συμπεριφορά φοιτητών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μέχρι πριν από ορισμένα χρόνια, οι βίαιες συμπεριφορές δεν είχαν σε τόσο μεγάλο αριθμό υλικά κίνητρα. Προσανατολίζονταν κυρίως σε καβγάδες σε χώρους όπως μπαρ ή κέντρα διασκέδασης, λόγω παρεξηγήσεων ή ερωτικών λόγων.
Πλέον, ένας μεγάλος αριθμός βίαιων συμπεριφορών αιτιολογείται από οικονομικούς λόγους. Συμμορίες ανηλίκων που ληστεύουν σπίτια ή κλέβουν αντικείμενα αξίας από περαστικούς και συνομήλικους είναι πλέον συνηθισμένα περιστατικά, ακόμα και σε μη υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας.
Ωστόσο αυτό δεν συνεπάγεται την απουσία της βίας που δεν αποσκοπεί σε χρηματικά οφέλη. Αν στην προηγούμενη κατηγορία έχει αυξηθεί ο αριθμός των περιστατικών, τότε σε αυτήν είναι βέβαιο ότι έχει προκύψει ένα ευρύτερο και πιο σύνθετο φάσμα παραβατικών συμπεριφορών, με αυξημένο βαθμό βιαιότητας, όπως επιβεβαιώνεται τόσο από τον εγχώριο όσο και από τον διεθνή Τύπο.
Η μεγαλύτερη απόδειξη των παραπάνω είναι περιστατικά βίας από νεαρούς εναντίον γονέων, καθηγητών ή συμμαθητών τους. Στην Ελλάδα δεν έχει ακόμα υπάρξει ανθρωποκτονία τέτοιου τύπου, όπως συνέβη πρόσφατα στο σχολείο των ΗΠΑ. Συχνά όμως η προβολή μιας τέτοιας πράξης επισκιάζει τα χιλιάδες περιστατικά βίας και ξυλοδαρμού με θύτες νεαρούς μαθητές, που αποτελούν πλέον σύνηθες γεγονός στα σχολεία.
Νέοι που περιφέρονται σε συνοικίες βρίσκοντας αφορμή για καυγάδες και ομαδικές συγκρούσεις οπαδών ομάδων εντός και εκτός γηπέδων είναι μερικές φορές από τις σύγχρονες μορφές αυτού του τύπου βίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να μας τρομάζει μόνο η ίδια η συμπλοκή, αλλά το γεγονός ότι συχνά έχει προηγηθεί μια ολόκληρη, πολεμικού τύπου, προετοιμασία για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της πράξης.
Κατά έναν μεγάλο βαθμό ίσως ευθύνονται για όλα αυτά τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και οι ταινίες, που καλλιέργησαν σταδιακά τους νέους σε συμπεριφορές βίας, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολη η άσκησή της. Δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε ότι μεγάλος αριθμός των παιδιών αυτών έχουν υπάρξει τα ίδια θύματα από γονείς ή μεγαλύτερους, προτού γίνουν τα ίδια θύτες. Σε κάθε περίπτωση, το πρόσφατο περιστατικό σε σχολείο των ΗΠΑ επιβεβαιώνει ότι σύγχρονες κοινωνίες απέτυχαν στο θέμα διαχείρισης της παιδικής βίας, καθώς στράφηκαν περισσότερο στην ποινική ανταπόδοση της πράξης και λιγότερο στην πρόληψη της παραβατικής συμπεριφοράς.
Ο Νικόλαος Πελεκάσης εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε θέματα ομαδικής και ατομικής ασφάλειας και υπηρέτησε σε μυστικές υπηρεσίες.
Νεανική παραβατικότητα στα χρόνια της κρίσης.
http://www.dimokratianews.gr/
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αρ. Φύλλου 371
10 Μαρτίου 2012
Από τον
Νικόλαο Πελεκάση
