Τελικά που φτάσαμε;
Ένα άρθρο του ντετέκτιβ Πελεκάση Νίκου στην εφημερίδα “Ποντιακή Γνώμη“.
Εμείς οι περήφανοι Έλληνες που για τη Δημοκρατία κάναμε πολλά. Ο φιλόξενος και φιλότιμος λαός που δεχθήκαμε στρατιές μεταναστών με τα “γνωστά προβλήματα”. Με ανεπτυγμένες ιδέες για τον άνθρωπο , το συνδικαλισμό, την απεργία, την ισότητα, το περιβάλλον κ.ά.
Σήμερα, άλλα κράτη να μιλάνε για Δημοκρατία, οικονομία, να μας χλευάζουν, να μας χτυπούν στην πλάτη και ο ένας μετά τον άλλον να κλείνουν πονηρά το μάτι.
Και αυτοί που τόσα χρόνια εναλλάσσονταν στην εξουσία και μας ήθελαν με κομματικές ταυτότητες, για να λέμε “Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;” και να γίνονται οι δουλειές μας, τώρα λένε “Καλά να πάθετε”.
Στην βασική μου εκπαίδευση έμαθα:
Αυτα που ακούς να μην πιστεύεις τίποτα.
Αυτά που διαβάζεις, πίστευε τα μισά.
Αυτά που είδες και βλέπεις, πίστευέ τα ΟΛΑ.
ΕΙΔΑ πολιτικούς να ζουν στη χλιδή, που με μια ματιά, ένα νεύμα μπορούσαν να καταστρέψουν πολιτικά συναδέλφους τους.
ΕΙΔΑ να προσπαθούν να βγάλουν λεφτά με κόλπο και όχι με κόπο.
ΕΙΔΑ έντιμους πολιτικούς όλων των χρωμάτων να προσπαθούν να επιβιώσουν, μακριά από τις οικογένειές τους, να στερούνται απλές απολαύσεις της ζωής, να είναι ασυνεπείς σε σοβαρές οικογενειακές υποχρεώσεις. Να βρίσκονται ανάμεσα σε γενέτειρα-Βουλή, Ελλάδα-εξωτερικό, με εξαντλητικά ωράρια που κανένας στον ιδιωτικό τομέα δεν είχε, να κοιμούνται στα έδρανα η στο αυτοκίνητο.
ΒΛΕΠΩ τώρα πολίτες να τους φτύνουν – χλευάζουν “Τεμπέληδες δεν έχετε ένα ένσημο, δε δουλέψατε ποτέ προδότες”, χωρίς να μπορούν να αμυνθούν.
ΒΛΕΠΩ ότι λέγεται δημόσιο, έμψυχο η άψυχο, να αντιμετωπίζεται με μίσος, χωρίς εξαιρέσεις και ενώ κατηγορούν αυτούς που το έφτασαν εδώ, προσπαθούν να το αποτελειώσουν.
ΒΛΕΠΩ αστυνομικούς με μισθούς courier να αγωνίζονται για την τάξη και την αξιοπρέπεια τους, να τους φτύνουν.
ΒΛΕΠΩ κοινωνικές ομάδες να στρέφονται η μια εναντίον της άλλης.
ΒΛΕΠΩ Έλληνες να ματώνουν “οικονομικά”
Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια της Εκκλησίας.
Ανησυχία μου προκαλεί το γεγονός ότι όλοι και όλα είναι ίδια αλλά και η ευκολία που επιτίθενται κάποιος εναντίον του άλλου και το πλήθος χειροκροτεί.
Άρα θα δω από κάποιον χρωματιστό η αχρωμάτιστο μια σπίθα αισιοδοξίας η θα δω την πατρίδα μου να αυτοκαταστρέφεται και τους Έλληνες να αυτοκτονούν;
Ο Νικόλαος Πελεκάσης εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε θέματα ομαδικής και ατομικής ασφάλειας και υπηρέτησε σε μυστικές υπηρεσίες.
Τελικά που φτάσαμε;
